Blog
W Twojej powieści zawsze będą przynajmniej trzy role do obsadzenia. Wiesz dlaczego?
Samotny bohater to nudny flak. Dlaczego w każdej opowieści są przynajmniej trzy role do obsadzenia? I dlaczego wystarczy dwóch aktorów, aby je zagrać? 🙂
[...] więcejTworzenie bohaterów: perspektywa jest wszystkim
Jak to jest być kimś innym? To jedno z podstawowych pytań, na które odpowiada każda z opowieści, i jednocześnie kwestia tak fundamentalna, że zbywana jako oczywistość. Oto bowiem mamy sytuację, gdy żaden z bohaterów opowieści nie jest czytelnikiem, ale czytelnik ma się przejąć ich losami
[...] więcejTworzenie bohaterów: bohater zawsze umiera, antagonista chce żyć wiecznie
Prawdziwą siłą ludzi nie jest ani umiejętność tworzenia narzędzi, ani intelekt zdolny do abstrakcji, ani nawet wyobraźnia. To są oczywiście miłe i przydane rzeczy, dzięki którym łatwo kształtować świat pod własne cele. Na nic by się jednak nie zdały bez naszego talentu do adaptacji. Właśnie
[...] więcejTworzenie bohaterów: ludzka psychika to nie monolit
Składamy się z wielu części i nie każda jest kompatybilna z pozostałymi. Nie wszystkie żyją, ani nawet chcą żyć w zgodzie. Właśnie dzięki tej właściwości, literacko możliwy jest konflikt wewnętrzny.
[...] więcejTworzenie bohaterów: racjonalność to tylko maska
Na jakim poziomie możesz znaleźć prawdę o swoich postaciach? Co nimi rzeczywiście kieruje? Czy zdają sobie sprawę z własnej rzeczywistości, czy raczej tkwią w cudzej?
[...] więcejTworzenie bohaterów: nikt nie jest ani dobry, ani zły
Bohaterowie często pełnią w opowieści funkcję „tego złego” lub „tego dobrego”. Ale czy to znaczy, że faktycznie autor tak powinien o nich myśleć? Czy czytelnicy w ogóle chcą tak gładkiego podziału?
[...] więcejDobrzy bohaterowie ratują kota, źli kopią psa
Empatia to pierwotna siła, która przykuwa czytelników do opowieści i każe dopingować jednym bohaterom, a źle życzyć drugim. Jak możesz zapanować nad tym mechanizmem?
[...] więcejJak stworzyć bohatera? Pięć pułapek, których możesz uniknąć
Bohaterowie są sercem opowieści. Bez nich nawet najpiękniejsze scenografie pozostaną puste, najbardziej wartka fabuła pozostanie teorią, a najbardziej wykwintny język nie wzniesie się ponad czcze gadanie. Jak więc ich zrobić, żeby ich zrobić dobrze?
[...] więcej