Jak to jest być kimś innym? To jedno z podstawowych pytań, na które odpowiada każda z opowieści, i jednocześnie kwestia tak fundamentalna, że zbywana jako oczywistość. Oto bowiem mamy sytuację, gdy żaden z bohaterów opowieści nie jest czytelnikiem, ale czytelnik ma się przejąć ich losami niemal tak mocno, jak własnym.Czytaj dalej »Tworzenie bohaterów: perspektywa jest wszystkim
Prawdziwą siłą ludzi nie jest ani umiejętność tworzenia narzędzi, ani intelekt zdolny do abstrakcji, ani nawet wyobraźnia. To są oczywiście miłe i przydane rzeczy, dzięki którym łatwo kształtować świat pod własne cele. Na nic by się jednak nie zdały bez naszego talentu do adaptacji. Właśnie przez to w każdym zakątku Ziemi możesz spotkać człowieka – nawet w środowiskach, gdzie mało który gatunek daje radę.Czytaj dalej »Tworzenie bohaterów: bohater zawsze umiera, antagonista chce żyć wiecznie
Chcesz wiedzieć, jak pisać więcej i częściej? Na przykład tak, jak Remigiusz Mróz? Odkryłem jego sekret i właśnie się nim dzielę. Za darmo.Czytaj dalej »Głód i Gorset – czyli jak Mróz pisze książki
Składamy się z wielu części i nie każda jest kompatybilna z pozostałymi. Nie wszystkie żyją, ani nawet chcą żyć w zgodzie. Właśnie dzięki tej właściwości, literacko możliwy jest konflikt wewnętrzny.Czytaj dalej »Tworzenie bohaterów: ludzka psychika to nie monolit
Kiedy zaczęło się pisanie – rozumiane nie jako stawianie literki za literką, ale jako faktyczny akt twórczy? Czytaj dalej »O pierwszym pisarzu na świecie
Na jakim poziomie możesz znaleźć prawdę o swoich postaciach? Co nimi rzeczywiście kieruje? Czy zdają sobie sprawę z własnej rzeczywistości, czy raczej tkwią w cudzej?Czytaj dalej »Tworzenie bohaterów: racjonalność to tylko maska
Bohaterowie często pełnią w opowieści funkcję „tego złego” lub „tego dobrego”. Ale czy to znaczy, że faktycznie autor tak powinien o nich myśleć? Czy czytelnicy w ogóle chcą tak gładkiego podziału?Czytaj dalej »Tworzenie bohaterów: nikt nie jest ani dobry, ani zły
No właśnie – dlaczego krytycy zwykle nie piszą książek, a jeśli już się za to biorą, nazbyt często wychodzi im słabo? Przecież wiedzą, jaka powinna być dobra powieść! Wiedzą, co pisarz powinien zmienić w swoim dziele, żeby było lepiej! Ba, niektórzy wygłaszają swe mądrości z nastawieniem „napisałbym to lepiej” (choć zwykle nie robią tego świadomie).Czytaj dalej »Dlaczego krytycy nie piszą książek?